Ωδή στην ψωλή του Μηλιώνη!!! (Πιλαλί - Πουλικάκος)

" Στου Μηλιώνη το καυλίιι , κάθισα ένα πρωί...Και του λέω κύρ Μηλιώνη , το καυλί σου πως με λυώωωνει , κι άπο κάυλα με σκοτώωωνει , κι άπο καύλα με λιγώωωνει!
 Είσαι σάτυρος γνωστόοος , του αιδοίου τίιιμωρος! Άρχοντοκαυλός χοντρόοος , της ψωλής σου ο ιστόοος! Έγια μόλα , έγια λέεεσα , πάνε και τ'αρχίδια μέσα (δις).
 Δυο κιναιδοί μαλώωωνανε , σε ξένο γαμιστρώωωνα (δις). Κι ο τύπος ο κωλόοομπαρας , την έχει σαν βελόοονα (δις).Πιάνει πάτο σε πηγάααδι , μια ψωλή χωρίς ψεγάααδι (δις). Τί γλύκα έεεχει το μουνίιιι , κι ο κώλος σου τη δίιινει! Σου δίνει και δυο τάααλιρα , να πάρεις βαζελίιινη (δις). Δύο πήχες όλο κι όοολο , και δεν του τσούξε το κώωωλο (δις).
 Τη σούφρα σου την όοομορφήηη , Έγω θα σου τη γλύυυψω (δις). Και με τη γλώωωσσα τρυφερά , θα σου τη ξεσκατίιισω (δις).Πιάνει πάτο σε πηγάααδι , μια ψωλή χωρίς ψεγάααδι (δις)... "